कविता : किर्नाहरु

 कविता : किर्नाहरु
– डा. ऋषि बस्ताकोटी

लैना हुन् कि बकेर्ना हुन्
बाच्छा–पाडा हुन् कि बूढाखाँडा हुन्
किर्नाका लागि केही फरक पर्दैन
आङमा पर्न पायो भने
छालामा टेक्न पायो भने
लपक्कै लाएर छाला जस्तै भएर
टपक्कै टालिन्छन् किर्नाहरू
मानिलिऊँ कि
बाहिरी अवयव हुँदै होइनन्
शरीरकै एक अङ्ग हुन् किर्नाहरू !

कविता : निर्धूम ज्योति

कविता : निर्धूम ज्योति
– ऋषभदेव घिमिरे

अहिंसा परमो धर्मको आचारसंहिताले
चोख्याउनु छ कविताको गर्भगृह
निष्कलङ्क राख्नु छ निर्दोष धरोहरहरू
अभिशप्त बनाएर खेद्नु छ
अपराधिक मनोविज्ञानका अवशेष र मनुवा
दाहसंस्कार गरेर हटाउनु छ
सामाजिक विसङ्गतिका कसुरदार

कविता : दुव्र्यसन

कविता : दुव्र्यसन
– उर्मिला सुवेदी

स्कुल जाने छोराछोरी छैनन् सुरक्षित
पापीहरू घुमिरहन्छन् यत्रतत्रसित ।
बच्न खोज्दाखोज्दै पनि फसाइदिन्छन् त्यसै
डर धम्की देखाइदिन्छन् बरु खान बेसै ।।

खानदिन थालेपछि मिल्ने साथी बन्ने
यो खाएमा पढ्न आउँछ अनि अगि बढ्ने ।
आजभोलि गर्दा गर्दै लत बन्दै जान्छ
त्यो तेजिलो दिमागलाई अनि त्यसले खान्छ ।।

कविता : दाउन्ने पहाड र यी बस्तीहरु

 कविता : दाउन्ने पहाड र यी बस्तीहरु
– उत्तमध्वज केसी
 
युगौँदेखिका यी सुन्दर बस्तीहरू
खण्डित मनहरू
भावशून्य मुहारमा जेलिएका कथाहरू र भोका कथाहरू
आफैँमा लपट्दै समेट्दै आइरहेको यो बूढो धरहरा ।

कहिले आँसुको भेलमा पौडँदै
कहिले उच्छ्वासमा रमाउँदै
आफैँ ओछ्याइँदै आफैँ बिछ्याइँदै
समयको प्रभावसँगै हाँस्ने रुने यो बूढो झ्यामोलोङ्गोमा

कविता : समय अब सकिएको छ

 कविता : समय अब सकिएको छ
– उर्मिला निर्दोषी

विभेदका थालहरूमा
हिजो व्यथाहरू पस्केर खाने मनहरू
सुस्केराहरू पेटभरि डकार्थे
आँसुहरूले प्यास बुझाउँथे
केवल ‘अतृप्त चाहना थियो त्यही सुधारको’
त्यसमै प्रतीक्षा पाल्थेँ

छातीभित्र कैयौँ सोलाहरू लुकाउँथेँ
सयाँै अनिदा रातहरू बनेर
मुटुमा हजारौँ गाँठोहरू सँगाल्थेँ
मात्रै, अजीर्णताहरू चपाइरहन्थेँ

कविता : बर्को

 कविता : बर्को
– आविष्कार भारती

अपमानित भावना
अपहेलित कामना
औचित्यहीन वेदना
उपेक्षित प्रार्थना
प्रसाद यही अनि यस्तै
गरिबीलाई मिल्छ सधैँ निस्तै
 
समाज
बहिरो, अन्धो बनिदिन्छ
गहिरो, खाडल खनिदिन्छ
छोरीचेली परदेशमा पु¥याएर

कविता : अपराध

 कविता : अपराध
– आयुष बडाल

हामीलाई आफ्नो गरिबी छोप्न
र
परिवारको भोक टार्न
गरेको
यो कर्म नै प्रिय छ

तर संविधानमा कैद भएका कानुन
तिमीहरू किन
गर्व गर्न चाहँदैनौ
हाम्रो कर्मकोस
किनभने हामी गरिब छौँ

कविता : अपराध

 कविता : अपराध
– अर्चना शर्मा

असन्तुलित तराजुले
हात काँपिरहेको राम शाह
सन्त्रस्त मुटु फुलेको भक्ति थापा
चिन्तनशून्य मस्तिष्कको देवकोटा
झ्याउँकीरी आवाजमा कराउने
हरदिन बलात्कृत अर्की नयाँ निर्मला !
उफ् !
किन आज यतिसारो ऐँठन गरिरहेका छन्
रगताम्य मेरो शरीरमा !

रामकली !

कविता : मिटर ब्याज

कविता : मिटर ब्याज
– एकबहादुर क्षत्री

भाडा बढी असुल गरी ठगी गर्ने टेक्सीको मिटर
उल्टो घुमाइ भस्मासुर लुटिरहने बिजुलीको मिटर
धारामा पानी नआए पनि बिल चढिरहने पानीको मिटर
दुई–चार वर्षमा नै सावाँभन्दा दोब्बर हुने चर्को ब्याजको मिटर
 
मिटर ब्याज लिनु–दिनु अपराध हो भने पनि लिएकै दिएकै छन्
जसको मोहमा फसेर आफू र आफ्ना जनहरूको भविष्य गुमाएका छन्
ब्याज लिने पनि दिने पनि दुवैको ज्यान गुमाएका छन्
गैरकानुनी हुँदाहुँदै पनि यस्ता व्यवसाय झन्झन् मौलाएका छन्

कविता : विक्रीमा छ

कविता : विक्रीमा छ
– अप्सरा गिरी

आत्मा विक्रीमा छ
ज्ञान विक्रीमा छ
विवेक विक्रीमा छ
हो हजुर, यहाँ मनोरतिका हर साधन विक्री हुन्छ
यहाँ सब थोक विक्रीमा छ ।

प्रेम विक्रीमा छ
प्रेमी विक्रीमा छ
माया विक्रीमा छ
हो हजुर, यहाँ सम्बन्धको नापतौल अनि मोल हुन्छ
यहाँ सब थोक विक्रीमा छ ।

कविता : भोलि आउने बिहान

कविता : भोलि आउने बिहान
– अज्ञात युवक
                    
इतिहासमा नामाङ्कित मान्छे
समयको हत्या गरेर
फरार भएको छ

इतिहास सुरक्षित राख्न
लागिपरेको समय
हत्या सहन बाध्य भएर
फरार मान्छेको खोजीमा
कठघरामा उभिन पुगेको छ